Conics Team Day Out 2022

Vorige week was het weer zover: de jaarlijkse Conics Team Day Out. Na enkele jaren waarin steeds weer grenzen werden verlegd – we denken aan muurklimmen, aan het duiken met flessen en het racen met offroad-steps en karts – was het nog es tijd voor een nieuwe versie. Maar de organisatie moet gedacht hebben: Wat is er beter dan een selfmade-spel? En net zoals elk jaar werd de dagplanning zo lang mogelijk geheimgehouden.

Nadat de collega’s zich opwarmden aan een ontbijtkoffie op kantoor, werd een mini-tipje van de sluier opgelicht: we zouden de dag ‘buiten’ doorbrengen. De teams werden gevormd en na een korte briefing werd snel duidelijk dat we vandaag een eigen Vuelta del Westhoek zouden spelen: we zouden lokaal een fietstraject afleggen, doorspekt met opdrachten. Noem het een kleine De Mol. Onze mol zat alleen niet in eigen deelnemers-rangen, maar kwam vanuit het organiserend comité én die zou bovendien met ongelijke wapens strijden.

“Cola herkennen? Ik kan da!” Team Brian speelde de cola-tafel leeg door alle bekers blind te proeven en gelijk ook correct te benoemen, terwijl het bij de bierproevers iets langzamer ging (maar laat ons eerlijk zijn, hoeveel bieren zijn er op de markt, en hoeveel cola’s…). Op de mooie bestemming Lijssenthoek was het zaak om 3 puzzels per team zo snel mogelijk te maken. De puzzelstress sloeg al snel om in vrolijk gegiechel: onze mol was er in alle geheim in geslaagd kinderfoto’s los te weken bij onze familie! “Cola herkennen? Ik kan da!” Team Brian speelde de cola-tafel leeg door alle bekers blind te proeven en gelijk ook correct te benoemen, terwijl het bij de bierproevers iets langzamer ging (maar laat ons eerlijk zijn, hoeveel bieren zijn er op de markt, en hoeveel cola’s…). Op de mooie bestemming Lijssenthoek was het zaak om 3 puzzels per team zo snel mogelijk te maken. De puzzelstress sloeg al snel om in vrolijk gegiechel: onze mol was er in alle geheim in geslaagd kinderfoto’s los te weken bij onze familie! Over de middag genoten we van het zonnetje en van de lunch op het dakterras bij Bar Bernard in Watou. Na een onderhoudend spelletje bolletra (kent iemand eigenlijk die regels?) op de beats van de betere schlagermuziek, fietsen de teams richting Poperinge. Daar ging bij de koffie een nieuwe schokgolf door het team, want de mol ontfutselde niet alleen kinderfoto’s aan onze familie. Hij kwam ook terug met enkele straffe verhalen, die de teams in een quizronde aan de juiste collega moesten linken. De fietstocht werd afgesloten na een laatste eindspurt richting Ieper, de e-bike-batterij moest eraan geloven.

Deze CO2-neutrale topdag werd afgesloten met een gemoedelijke maaltijd, waarin de straffe verhalen systematisch afgezwakt werden. De fietstijden werden ondertussen opgeteld, de opdracht-bonificaties toegekend, maar het eindresultaat werd op geheimzinnige wijze weggemoffeld en nooit meegedeeld. Deelnemen is belangrijker dan winnen, niet? De batterij van onze E-mol, die raakte niet leeg. Die wordt nog steeds gesignaleerd op de Westhoekse (hoofd)wegen…